Gezinsbegeleiding na overlijden
Als iemand van het gezin overlijdt dan verandert ook de gezinsdynamiek. Zonder woorden voelen kinderen soms haarfijn aan hoe jou stemming is vandaag. Ze gaan soms voor je zorgen of taken overnemen die niet leeftijdsadequaat zijn.
Uit mijn eigen ervaring weet ik dat ik het fijn vond om met iemand te praten als ik terugkwam uit het ziekenhuis en deed dit vaker met mijn oudste dochter van toen 14. Ze gedroeg zich al veel volwassener dan haar leeftijdsgenootjes en dat heb ik wel eens onderschat. Ik gaf en zij nam. Dit gaf vaker spanningen in huis. Het heeft lange tijd geduurd voordat iedereen in ons gezin weer zijn eigen plek had en in kon nemen. Kinderen zijn namelijk heel loyaal naar ouders.
Gezinsbegeleiding bij kinderen met een levensduurverkortende of levensbedreigende aandoening
Jaarlijks hebben 5 tot 7 duizend kinderen palliatieve zorg nodig wat gericht is op het gewone leven en het terugbrengen van rust en balans.
Sinds anderhalf jaar ben ik als rouwbegeleider werkzaam binnen de NIK Limburg & Zuidoost Brabant. NIK betekent Netwerk Integrale Kindzorg. Ik geef vanaf de diagnose tot en met de nazorg ondersteuning aan gezinnen waarin een kind een levensduurverkortende of levensbedreigende aandoening heeft.
Ik bespreek met ouders vragen over de impact van het zorgen binnen het gezin, de emoties, gedachtes en angsten. Geef tips en advies bv Hoe slecht nieuws te vertellen aan de andere kinderen.
Met de andere kinderen heb ik gesprekken. We tekenen, spelen, vertellen verhalen of maken voor straks tastbare herinneringen zodat we kunnen doorleven met het kind in ons hart.
Milanda luistert naar mijn verhaal over pijn en verlies van twee ongeboren kindjes, het verlies van mijn vader, het verlies van goede vriendinnen, ze is een steun en toeverlaat voor heel veel mensen en ik kan je als je verdriet hebt door verlies, het verlies dat je (nog) geen plekje hebt weten te geven alleen maar aanraden om eens met haar te praten.
Milanda je hebt een speciaal plekje in mijn hart veroverd.
Wat is kinderpalliatieve zorg?
Vechten, vluchten of bevriezen...
Je hebt net de diagnose te horen gekregen. Wat als afscheid veel te vroeg komt. Je gedachtes, de emoties, de goedbedoelde adviezen, de eenzaamheid, de steun en troost.
Ik beschreef een 2-tal situaties uit mijn praktijk. Rouwarbeid, ja het bestaat. Het is heel hard werken, elke dag weer. Het kost veel energie. Niemand ziet het. Jij voelt het, in je hoofd, in je lijf…
Is dit ook zo herkenbaar voor jou? Download dan mijn ebook.