Op 01-09-16 sta ik ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en start ik mijn praktijk. 20 dagen later op de geboortedag van onze overleden Axel maak ik mijn eerste facebookpagina.
Vandaag is het 09-01-2021. Proost op een nieuwe Website en een aanstaand Webinar. Wat ben ik trots.
Ik had duizenden gedachtes, dromen en ideeën van een Website maar kreeg ze niet op papier gezet zoals ik het bedoelde. Elke keer lagen er weer nieuwe beren op de weg. Verschillende mensen schreef ik aan om me te helpen en had er alle vertrouwen in. Het liep steeds uit op een grote teleurstelling. Ik typte woorden en zinnen, streepte door, las het de volgende dag nog een keer en verscheurde het weer. Meters A4 papier. Ik stapelde en zag door de bomen het bos niet meer. Er kwam geen verbinding. Het voelde als drijfzand dat door mijn vingers wegglipt. Ik ben in die tijd vaak boos geweest op mezelf omdat het niet lukte. Starend voor het scherm me vergapen aan andere websites met steeds dezelfde conclusie. Wat kwam ik doen tussen al die professionals, mezelf pamperen met de nodige kritiek en zelfveroordeling. Zelfs zover dat ik besloot ook dat kleine beetje wat wel was gelukt bij het oud papier te deponeren. Opgeruimd weg ermee!!!!
Ik ging op onderzoek waarom ik niet dichtbij mezelf kon blijven, hoe dat bij mij werkt als het heel spannend wordt. Dan is het perfect willen zijn te groot en kies ik eerder voor de vertrouwde versie van de stekker eruit en terugtrekken in mijn schulp. Daar is het veilig.
Door het volop bezig zijn met de uitwerking van een workshop voor een naderend symposium in april, de Samenloop voor Hoop en een nieuwe lotgenotenmiddag was de focus in Januari en Februari 2020 gericht op andere zaken . De maand Maart werd overspoeld met angst en vertrouwen, het ziek zijn van mijn moeder en de zorg voor haar en pap. Het coronavirus bracht een ander structuur en denkwijze met zich mee. Ik ging meer lezen, wandelen, gezonder eten. Door de holistische kindercoachopleiding, mindfulness training, yoga en mooie gesprekken kwam er weer rust in mijn hoofd en kon ik mooie nieuwe stappen maken. Er kwamen vele begeleidingen in mijn praktijk of op locatie, mijn enthousiasme werd groter en groeide samen met mijn vertrouwen.
In augustus maakte ik een eerste afspraak bij Jim Coumans van James Robinson. Zoals Jim zou zeggen. Onze gesprekken begonnen nooit meteen met ons werk maar eerst een soort update over wat ons bezighield. We inspireerden elkaar. Er moesten foto’s worden gemaakt ondersteunend bij mijn teksten. Dat was geen moeilijke keuze. Petra Niessen, De Fotovakvrouw, is inmiddels mijn vaste fotograaf geworden. Dankbaar voor iedereen die bereid was om soms op het laatste moment nog voor mij klaar te staan. Toen kwam de mail met het eerste resultaat, mijn E-Book. Top. Het schrijven was een hele kluif maar I DID IT. Het totale plaatje klopte. Een mooie jaarafsluiting en een geweldig begin.
Niet zomaar een begin. Als je het doet dan moet je het ook goed doen. Een eerste stap is de moeilijkste daarna gaat het vanzelf. Het afgelopen jaar had ik diepgaande gesprekken over Rouw met Angelique Schlicher. We waren beide overtuigd dat we dit onderwerp groter moesten maken. Vermenigvuldigen. Als eerste maakten we lessen voor het basisonderwijs voor als de scholen weer opengaan. Thema: in verbinding. We kregen hierop veel enthousiaste reacties. Hierna besloten we samen een Webinar te maken. Niet omdat het moest maar gewoon omdat het kon.
Inmiddels hebben we op de zaterdagen de smaak te pakken en willen we meer, iets anders dan. Na een aangeklede kop koffie of een broodje met passie werkten we aan ons thema: ROUWTAAL. Naast een presentatie maakten we een plan om te filmen samen met Maxim Hinskens van Maxivision. Herkenbare situaties laten zien aan het publiek. Iets losmaken. Stof tot nadenken. Een mooie locatie aan De Geul wordt op een koude zondagmiddag de plek waar we gaan filmen. Een verhaal van mijn dochter en haar vader. Het raakt me. Gelukkig maar. Want waar tranen kunnen stromen is er ook plek voor intens geluk.
Op donderdag 14 januari via live stream zal het Webinar Rouwtaal voor alle aangemelde deelnemers te zien zijn. Het zijn er 100. Laten we het daarna dan gewoon weer vermenigvuldigen keer op keer.
“De dieren kwamen naar binnen bij Josje . We willen zo graag weer gelukkig zijn zeiden de dieren en zonder verdriet kunnen we dat niet. We willen je vragen de kast open te maken. We willen ons opgeruimde verdriet terug. We waren zo alleen, niemand kwam ons troosten want we hadden geen verdriet. We hebben liever wel verdriet en dan troost en dan lol met elkaar. Het verdriet moet terug in de wereld. Als je je verdriet vergeten bent is wat je nog wel weet ook niet veel waard. Ook verdriet hoort bij jou.”
Uit: Josje van Sjoerd Kuyper